Co to jest „zasiedzenie”?
Zasiedzenie to jeden ze sposobów prowadzących do nabycia prawa własności nieruchomości. Do nabycia prawa własności nieruchomości dochodzi na skutek upływu czasu. Aby doszło do zasiedzenia konieczne jest jednoczesne spełnienie dwóch warunków.
Pierwszy warunek – upływ czasu
Pierwszym warunkiem, aby można było stać się właścicielem nieruchomości poprzez zasiedzenia, tak jak wspomniałam na wstępie, konieczny jest upływ określonego czasu. Osoba, która posiada nieruchomość, a nie jest jej właścicielem nabywa jej własność po upływie 20 lat (posiadacz „w dobrej wierze”). W przypadku, jeżeli posiadacz nieruchomości był „w złej wierze” może zasiedzieć nieruchomość dopiero po upływie 30 lat. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, dobra wiara polega na usprawiedliwionym w danych okolicznościach przekonaniu posiadacza, że przysługuje mu prawo własności.
Drugi warunek – posiadanie samoistne
Drugim warunkiem, który umożliwia zasiedzenie nieruchomości jest posiadania danej nieruchomości w sposób „samoistny”. Zgodnie z art. 336 Kodeksu Cywilnego, posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto postępuje z rzeczą jak właściciel. Mają o tym świadczyć okoliczności faktyczne, z których można wnioskować, iż posiadacz ma wolę wykonywania prawa własności i je wykonuje. W praktyce chodzi tu o takie okoliczności jak w szczególności: płacenie podatku od nieruchomości i uiszczanie wszelkich innych opłat eksploatacyjnych z nią związanych, uprawianie nieruchomości rolnej, fakt zameldowania i zamieszkiwania w niej, itp.
